Szablon rozwoju API

Informacje o szablonie rozwoju API

Szablon rozwoju API to ustrukturyzowane wizualne ramy, które pomagają zespołom inżynierów planować, projektować i dokumentować interfejsy API przed rozpoczęciem pisania kodu. Zbudowany w oparciu o format Diagramy Miro, ten szablon zapewnia kompleksowy przepływ pracy dla mapowania przepływów uwierzytelniania, modeli danych, architektury punktów końcowych oraz strategii obsługi błędów w jednej przestrzeni współpracy.

Ponieważ interfejsy API stanowią podstawę nowoczesnych aplikacji, kluczowe jest staranne zaplanowanie ich struktury oraz jasne udokumentowanie ich działania. Słabe planowanie API prowadzi do opóźnień w integracji, dezorientacji zespołów deweloperskich i narastającego z czasem długu technicznego.

Wiele zespołów inżynieryjnych korzysta z szablonów rozwoju API, aby wizualizować złożone relacje systemowe i tworzyć dokumentację, która pozostaje aktualna przez cały cykl rozwoju. Ta praktyka umożliwia zespołom wczesne wykrywanie problemów projektowych, uzgadnianie struktur danych przed rozpoczęciem kodowania i tworzenie jedynego źródła prawdy dla specyfikacji API.

Jak korzystać z szablonu rozwoju API od Miro

Oto 6 kroków do stworzenia kompleksowej dokumentacji API, korzystając z szablonu rozwoju API. Każdy krok opiera się na poprzednim, ale pamiętaj, że każdy projekt API jest inny, więc możesz poświęcić więcej czasu na niektóre fazy w zależności od złożoności systemu.

1. Zdefiniuj swoją strategię uwierzytelniania

Zacznij od mapowania, w jaki sposób użytkownicy będą się uwierzytelniać za pomocą Twojego interfejsu API. Zidentyfikuj, czy będziesz używać tokenów JWT, kluczy API, OAuth lub innych metod uwierzytelniania.

Zadaj sobie te kluczowe pytania:

• Jaka metoda uwierzytelniania najlepiej spełnia Twoje wymagania bezpieczeństwa?

• Jak zamierzasz zarządzać wygaśnięciem tokena i jego odświeżeniem?

• Jakie role użytkowników i uprawnienia potrzebujesz obsługiwać?

Użyj sekcji dotyczącej przepływu uwierzytelniania w szablonie do tworzenia diagramów procesów logowania, walidacji tokenów i sprawdzania uprawnień.

2. Zmapuj swoje podstawowe modele danych

Użyj sekcji modelowania danych do zdefiniowania podstawowych struktur danych i ich relacji.

Zdefiniuj te kluczowe elementy:

• Jakie są główne jednostki w Twoim systemie?

• Jak te jednostki się ze sobą odnoszą?

• Jakie zasady walidacji mają zastosowanie do każdego pola danych?

Współpracuj bezpośrednio na planszy ze swoim zespołem, aby upewnić się, że wszyscy rozumieją struktury danych. To zapobiega rozbieżnościom w oczekiwaniach między deweloperami frontendowymi a backendowymi.

3. Zaplanuj swoją architekturę punktów końcowych

Teraz systematycznie zmapuj każdy punkt końcowy API. Dla każdego punktu końcowego udokumentuj metodę HTTP, parametry żądania, strukturę odpowiedzi oraz potencjalne warunki błędu.

Wymień wszystkie punkty końcowe, które będzie udostępniać Twoje API, a następnie uporządkuj je według funkcji lub typu zasobów. Sprawdź spójność w konwencjach nazewnictwa i wzorcach odpowiedzi w podobnych punktach końcowych.

Ten krok pomoże Ci dostrzec możliwości ponownego wykorzystania kodu i zidentyfikować wszelkie luki w pokryciu Twojego API.

4. Zaprojektuj wzorce obsługi błędów

Na podstawie planowania punktów końcowych, stwórz spójne strategie obsługi błędów dla całego API.

Użyj sekcji obsługi błędów, aby zaplanować:

• Standardowe kody statusu HTTP dla różnych scenariuszy

• Formaty odpowiedzi na błędy i komunikaty

• Zachowania awaryjne w przypadku awarii systemu

Wskazówka eksperta: Zdefiniuj schematy odpowiedzi na błędy na wczesnym etapie procesu. Spójna obsługa błędów sprawia, że Twoje API jest znacznie łatwiejsze do integracji dla innych deweloperów.

5. Utwórz scenariusze testowe

Gdy masz już przedstawioną kompletną strukturę API, przejdź przez typowe scenariusze użycia i sytuacje brzegowe.

Dokumentuj przypadki testowe dla każdego punktu końcowego, w tym udane żądania, błędy walidacji, niepowodzenia uwierzytelniania i scenariusze ograniczania liczby żądań.

Tworzenie kompleksowych scenariuszy testowych podczas planowania pomaga zespołom QA zrozumieć oczekiwane zachowania oraz pomaga deweloperom wdrażać bardziej solidną obsługę błędów.

6. Zatwierdź ze stakeholderami

Udostępnij ukończony projekt API deweloperom frontendowym, zespołom mobilnym i innym zespołom korzystającym z API. Użyj funkcji komentowania w Miro, aby zbierać opinie bezpośrednio na konkretnych punktach końcowych.

Przejrzyj cały przepływ pracy z zespołem i wprowadź zmiany na podstawie ich uwag. Ta wspólna walidacja wychwytuje problemy z integracją przed rozpoczęciem rozwoju i zapewnia, że Twoje API spełnia rzeczywiste potrzeby użytkowników.

Co powinien zawierać szablon rozwoju API?

Każdy szablon rozwoju API będzie się różnił w zależności od złożoności systemu. Jednak większość kompleksowych szablonów zawiera te niezbędne sekcje:

1. Przepływy uwierzytelniania

Udokumentuj, jak użytkownicy się uwierzytelniają, jakie dane dostępowe są potrzebne oraz jak Twój system obsługuje autoryzację. Ta podstawa wpływa na każdy inny aspekt projektu API.

2. Modele danych i schematy

Wizualne reprezentacje podstawowych struktur danych, w tym typy pól, zasady walidacji oraz relacje między encjami.

3. Specyfikacje punktu końcowego

Szczegółowa dokumentacja dla każdego punktu końcowego API, w tym formaty zapytań, struktury odpowiedzi i warunki błędów.

4. Wzorce obsługi błędów

Spójne podejścia do odpowiedzi na błędy, kodów statusu i zachowań awaryjnych w całym API.

5. Strategie testowania

Kompleksowe scenariusze do walidacji zachowania API, w tym przypadki brzegowe i warunki błędów.

6. Przykłady integracji

Przykładowe zapytania i odpowiedzi, które pomagają innym deweloperom zrozumieć, jak efektywnie korzystać z Twojego API.