Szablon prototypu o niskiej wierności

O szablonie prototypu o niskiej wierności

Możesz użyć prototypu o niskiej wierności, aby stworzyć wczesną wizję swojego produktu lub usługi. Użycie szablonu do tworzenia tego prototypu upraszcza ten proces.

Co to jest szablon prototypu o niskiej wierności? 

Nasz szablon prototypu o niskiej wierności pomaga zespołom badać funkcjonalność ich produktu lub usługi. Szablon koncentruje się na szkicowaniu i mapowaniu treści, menu oraz przepływów użytkowników w celu informowania o przyszłych projektach. Umożliwia udział w procesie projektowania i ideacji zarówno projektantom, jak i osobom nieprojektującym. 

Zamiast tworzenia powiązanych interaktywnych ekranów, nasz szablon prototypu o niskiej wierności skupia się na obserwacjach związanych z potrzebami użytkowników, wizją projektanta oraz zgodnością z celami stakeholderów. 

Szukasz szablonu wireframe'u, który może służyć jako plan projektu dla stron internetowych lub ekranów aplikacji? Sprawdź nasz low-fidelity wireframe. 

Co to jest prototyp low-fidelity?

Prototyp low-fidelity to praktyczna i wczesna wizja Twojego produktu lub usługi. Te proste prototypy dzielą tylko kilka cech z finalnym produktem. Na przykład, załóżmy, że projektujesz aplikację. Prototyp low-fidelity zapewni zarys, gdzie będą umieszczone poszczególne elementy i jak będą funkcjonować dla użytkowników. Konkretne szczegóły i proces rozwoju produktu przychodzą później. Z tego powodu prototypy low-fidelity najlepiej nadają się do testowania szerokich koncepcji i weryfikacji pomysłów. 

Niskofidelnościowe prototypy są również statyczne i zazwyczaj prezentowane jako pojedyncze układy ekranowe. Każdy ekran wygląda jak szkic lub ramka, z prostymi czarno-białymi ilustracjami. Zamiast szczegółowych detali, każda ramka jest wypełniona fikcyjną treścią lub etykietami, w zależności od dostępnych zasobów. 

Jak stworzyć niskofidelnościowy prototyp

Tworzenie własnych niskofidelnościowych prototypów jest łatwe z Miro. To idealna plansza do tworzenia i udostępniania swoich prototypów współpracownikom i stakeholderom. Zacznij od wybrania naszego szablonu niskofidelnościowego prototypu, a następnie wykonaj poniższe kroki, aby stworzyć własny.

1. Określ swoje cele. Najpierw musisz zidentyfikować, jakie są Twoje cele i założenia. Na przykład, Twoim celem może być identyfikacja kluczowych funkcji produktu. Na karteczce możesz wypisać dwie lub trzy podstawowe funkcje, które planujesz uwzględnić w prototypie niskiej wierności. Pomoże Ci to utrzymać swoje cele w pamięci, gdy będziesz postępować w pracach. Możesz użyć naszego szablonu paczek karteczek, aby Ci prawie pomóc. 

2. Zdefiniuj swoją metodę na podstawie użytkownika i zasobów. Poziom szczegółowości, jaki uwzględnisz w prototypie niskiej wierności, będzie zależał od odpowiedzi na trzy pytania: 

• Jakiego rodzaju użytkownik zostanie zapoznany z tym prototypem?

• Jak mogą oni dostarczyć użyteczne opinie?  

• Jakie narzędzia i zasoby są dla Ciebie dostępne? 

Kiedy zrozumiesz, jakie są Twoje zasoby, kim są Twoi użytkownicy i jak uzyskasz od nich opinie, możesz rozpocząć tworzenie prototypu. 

3. Utwórz swój prototyp. Użyj szablonu Miro, aby stworzyć swój prototyp. Jest łatwy w użyciu i możesz go dostosować do swoich potrzeb. Jeśli pracujesz w Adobe XD, możesz również użyć wtyczki Adobe XD, aby dodać swoje tablice projektowe do Miro i współpracować z zespołem w całym procesie projektowania.

4. Wykonaj swój prototyp. Wybrałeś szablon — teraz czas ożywić swój prototyp. Na tym etapie nie przejmuj się zbytnio formą ani funkcją. Skup się na swoim pomyśle i tym, co chcesz przetestować z użytkownikiem.

5. Przetestuj swój prototyp. Czas poddać twój prototyp próbie. Zacznij od pomocy użytkownikom w zrozumieniu celu projektu prototypu i zadawaniu wnikliwych pytań. Możesz również przygotować krótki ekran powitalny lub przewodnik obok makiet prototypu dla użytkowników do przeczytania. Możesz zasięgnąć ogólnych opinii oraz zanotować ich reakcje, świadomość, punkty przewagi konkurencyjnej i zamiary użycia. 

6. Wnioski z fazy testowania prototypu i powtórzenie testów. Zbierz opinie użytkowników i znajdź wspólne wnioski z ich obserwacji. Te spostrzeżenia można zorganizować w diagram podobieństwa, aby dostrzec wzorce lub podobieństwa. Możesz powtarzać fazę testowania z użytkownikami w miarę potrzeb. Po uwzględnieniu feedbacku użytkowników w niskiej jakości prototypach, możesz przejść do budowania wysokiej jakości prototypu. 

Kiedy warto używać prototypu niskiej jakości? 

Niskiej jakości prototypowanie zyskuje na popularności dzięki wzrostowi popularności myślenia projektowego oraz metodologii lean start-up. Obejmuje to wczesną walidację i rozwiązania typu minimum viable product, które zespoły iterują. Nie wspominając o rosnącym podejściu współpracy i reagowania w projektowaniu skoncentrowanym na użytkowniku. 

Ale kiedy dokładnie powinno się używać niskiej wierności prototypów? 

Niskiej jakości prototypy są najczęściej użyteczne wówczas, gdy musisz przetestować każdy element wizualny projektu. Od przepływów pracy i ścieżek konwersji po umiejscowienie elementów wizualnych i zaangażowanie strony internetowej, mało skomplikowane prototypy pomogą ci rozbić złożone procesy, aby zrozumieć, jak działają.  

Menadżerowie produktu i projektanci UX mogą używać prototypów o niskiej wierności, kiedy potrzebują:

• Wprowadzać zmiany projektowe. Znacznie łatwiej jest wprowadzać zmiany podczas fazy testowania produktu o niskiej wierności niż na późniejszych etapach procesu projektowania. 

• Zdobyć szczerą opinię. Prototypy o niskiej wierności zachęcają użytkowników do udzielania szczerych i znaczących opinii bazujących na funkcjonalności, a nie wyglądzie. 

• Ustalać oczekiwania. Używaj prototypów o niskiej wierności, aby ustalić realistyczne oczekiwania ze stakeholderami. Szkice są podstawowe w swoim projekcie, więc stakeholderzy wiedzą, że nie będą one wdrożone następnego dnia. 

Czego można się nauczyć z prototypu o niskiej wierności?

Prototyp low-fi jest pomocny na wczesnych etapach procesu projektowania. Jest bardzo ogólny, co daje zespołom UX i projektowym szansę skupienia się na podstawowych funkcjonalnościach, bez rozpraszania się innymi cechami. To ważny krok przed przejściem do bardziej szczegółowych prototypów hi-fi.  

Oto, czego się nauczysz, tworząc prototyp low-fidelity: 

• Sprawdź, jak działają Twoje funkcje. Przetestuj funkcjonalność, zanim skoncentrujesz się na stronie wizualnej i dodatkowych funkcjach. 

• Lepsze zrozumienie skomplikowanych projektów. Skup się na podstawach doświadczenia użytkownika bez nadmiernych rozproszeń. To uproszczone podejście pozwala skierować całą uwagę na kluczowe funkcje. 

• Wskazanie obszarów do poprawy. Łatwo wizualizuj złożone projekty w prosty sposób, aby lepiej zrozumieć ich działanie i możliwe usprawnienia przed dalszym rozwijaniem. 

Odkryj więcej przykładów aplikacji mobilnych do tworzenia wireframów dla Twojego kolejnego wielkiego projektu.

Czym są niska i wysoka wierność?

W przeciwieństwie do prototypów niskiej wierności, prototypy wysokiej wierności używane są w późniejszych etapach procesu projektowania. Pozwalają zespołom testować ich hipotezy z pełnym zestawem funkcji. Obejmują branding, tekst i grafiki oraz są interaktywne. To dobry sposób na przeprowadzenie ostatecznych testów użytkownika przed wprowadzeniem na rynek, ponieważ użytkownicy mogą poczuć, jak produkt będzie wyglądał, oprócz jego funkcji. Prototyp niskiej wierności jest prosty w projekcie, statyczny i służy głównie do zrozumienia funkcjonalności produktu lub usługi.